وقتی صحبت از کودکان کار میکنیم؛ صحبت از فرشتگانی است که در زیر چرخ دنده های معیوب توسعه نامتوازن اسیر شده اند و استخوان های کوچکشان در حال له شدن است.
پدیده ی کار کودکان که باید چشم و چراغ آینده کشور باشند محصول خودخواهی ها، مسئولیت گریزی ها و فراموش کاری های بخش هایی از جامعه است. بخش هایی که مهربانی را فراموش کرده و آموزش ندیده است که باید توسعه و رفاه را نه فقط برای خود و خانواده نزدیک خود، بلکه برای کل افراد کشور و بلکه جهان بخواهد.
اما حوادث دردناکی گاه و بی گاه همچون زلزله ی اخیر که قلب مردم ایران را به درد می آورد و خیل عظیم مهربانی ها را روانه ی کرمانشاه میکند؛ نشان می دهد محبت و عشق و مهربانی در جان هم میهنان ما تنیده شده است.
و اگر امروز سخت شده ایم به علت غبار فراموشی ها و گیر کردن در روزمرگی های زندگی است و قطعا این وظیفه ما است که نسل جدید را، فرزندان آینده ساز سرزمین مان را به گونه ای تربیت کنیم که همچون برخی از ما بزرگترها اسیر این حجم آهن و سیمان نباشند. نسلی که شرافت را نه در داشتن آخرین مدل گوشی ها، آخرین مدل ماشین ها و پنهان شدن در پس نقاب های مختلف تجملات ببیند بلکه بداند بزرگی در مهربانی است؛ بزرگی در نوع دوستی است و بزرگی در آن است که آسوده نباشیم مگر آنکه مطمئن شویم دیگران نیز آسوده اند و گام برداشتن در این مسیر را "موسسه کودکان نیکوکار موعود ایرانیان" به عهده گرفته است:
موعود ایرانیان باور دارد زمانی، فقر در این دیار ریشه کن خواهد شد؛ که نسلی مهربان و نیکوکار و مسئول تربیت شود. نسلی مسئول نسبت به جامعه و آسیب های آن.
در موعود ایرانیان ما ارزش های انسانی را به کودکان می آموزیم و سعی داریم با تربیت کودکان نیکوکار در این مسیر گام برداریم.
کودکان نیکوکاری که نگران کودکان کارند و معنی شرافت و بزرگی برایشان کمک به دوستان و هم سن و سال هایشان می باشد.
امید داریم مردم و مسئولین شهرداری تهران و سایر نهادها در این مسیر نیز ما را یاری رسانند.
بیانیه موسسه کودکان نیکوکار موعود ایرانیان به مناسبت روز جهانی کودک

نوشتن دیدگاه